Ishin do gra
U heqnin dërlat fjalëve si grunit egjren
zdralin ua gërryenin theshethemave
që shtëpitë t’jetonin mbushur zëra
me fëmijë përdore me fëmijë në krah në shpinë
shkundnin fytyrën e vjeshtës
mollët me tri kafshime i hanin
s ‘merreshin me Frojdin as me valixhen e tij mbushur sëmundje
epshe e vrasje mbushur
ishin do gra bre
mehlem e kishin fjalën
e kurrë s’kishin veshur sytjena me dantella
jetonin gruisht, grunisht
era bukë ju vinte nga larg
gra ninulla pa pasur kurrë abetare n’ dorë
pa shkelur shkallëve të teatrit nusëronin bukur
bënin kompozime letërsi piktura për pajë
maje mali
ishin do gra e një nga një dërlat u hiqnin fjalëve
dashni toke dashuri qengji koteleje përhapnin
e kurrë s’kishin veshur sytjena me dantelle
ato gra.