Po kjo është e vërtetë mik !
Se në strukturat drejtuese të
Partisë Demokratike ka dhe ka patur mungesë të analizes, të kritikës, të frymës së debatit, pse jo dhe linçim
sipas përcaktimit të disave ndaj zërave kritik dhe individëve apo grupeve shoqërore.
Siç ka patur vlerësim dhe mirënjohje. Asgjë nuk është vetëm e zezë mik !! Kjo dukuri apo fenomen duhet të analizohet pse vjen, pse vazhdon të jetë dominues dhe prezent akoma në jetën politike të PD-së … !? Fenomen prezent në çdo shoqeri.
A mjafton thjesht ta etiketojmë problemin dhe fenomenin !? A është zgjidhje largimi apo tërheqja nga vet zëri/at kundër !? Që në PD ka dhe ka patur probleme kjo është mëse e vërtetë.
Këtë të vërtetë e tregon realiteti yne politik.
Miku im, ti e di mirë se kur isha kryetar i PD-s dega Durrës ndërrimi i parë i bravës së derës së kryetarit të PD-s ka ndodhur në Durrës. Arsyet dihen publikisht dhe s’dua t’i rikthehem.
Unë isha shqetësim me denoncimet publike dhe referimit në prokurori ndaj Ramës, Tahirit, Metës dhe ish kryebashkiakut Dakos. Unë u ktheva në shqetësim dhe për elitën drejtuese të PD-s në Tiranë. Pse jo, ju cënova interesat me Dakon. Ky ishte dhe është shkaku.
Jo aspak rezultatet.
Këtë e vërtetojnë votimet nga 2015 deri më sot, jo që nuk i janë përafruar, por përkundrazi … !!! Ai akt banditesk i realizuar nga përfaqësues të lartë të PD-s në Durres dhe Tiranë nuk më bëri që të largohem nga shtëpia ime.
Jam i qartë se ka qenë një nga qëndrimet më të vështira, por më i qarti dhe më i drejti që kam marrë deri më sot.
Sot e ndjej se jam nga më të vlersuarit nga qytetarët dhe demokratët, mik. Unë nuk u largova nga PD sepse në PD nuk jam as për Sali Berishën dhe as për Lulzim Bashën.
Për ty dhe shumë miq demokrat që kemi dhe ndajmë të njëjtën bindje, dhimbje dhe shqetësim, të them miqësisht se nuk është zgjidhje largimi, as zemërimi, as heshtja dhe kurrsesi të kënaqemi kur Sali Berishën e arrestojnë apo e qëllojnë. Sali Berisha, e duam apo s’e duam, është pjesë e historisë së PD-së, e pluralizmit dhe demokracisë shqiptare.
Kam patur kurajon t’i them publikisht, se nuk e mendoja kurrë në vitin 1990-të, se në vitin 2025 të ishte përsëri ai kryetar i PD-së.
Për këtë realitet sa do përgjegjësi t’i ngarkojmë Zotit Berisha, unë sot jam i bindur se nuk është ai fajtor apo përgjegjësi i vetëm.
Sali Berisha në rrugëtimin e tij politik, jo pak herë është larguar me dorëheqje dhe jo pasojë e votës.
Në këtë rrugëtim, ne kemi parë se shumë e kanë ëndërruar dhe kanë guxuar të jenë kryetar dhe pretendent për kryetar të PD-së dhe nuk kanë patur sukses dhe kanë dështuar.
Së pari, kjo vjen sepse Partia Demokratike është një peshë e rëndë që peshon përtej një egoje dhe dëshire.
Së dyti, lider nuk të bën karrikja e kryetarit.
Lider të bëjnë cilësitë e sprovuara në betejat politike. Kjo situatë vjen dhe si pasojë e nivelit të shoqërisë shqiptare. Nga mungesa e kulturës, pjekurisë dhe kurajos për të guxuar dhe shembur mure. Ka dhe një të vërtetë tjetër mik, se ne jemi shoqëri ballkanase, ku shquhemi se dashurohemi me mitet.
T’i rikthemi thelbit dhe aktualitetit. Nga PD-ja vetëm vitet e fundit kanë lindur më shumë se dhjetra parti “bija” …ose veshula kopil i quajnë fermerët rrushin e vonë.
Këta deputetë apo ish-deputetë liste, mik, sa kanë qenë brenda shtëpisë së madhe PD, nuk linin radhë për modele si ti dhe qindra demokrat të tjerë sepse ishin pranë kryetarit në zyre dhe në kafene.
Si në kohen e Saliut 1: 2 : 3 deri më sot, ashtu dhe në kohen e zotit Basha. Ka një të vërtetë se dhe të dy zotërinjtë, kush më shumë dhe kush më pak i “dashurojnë” lëpirsat. Arsyeja enigme pse këta largohen(lëpirsat) dhe pse nuk kanë sukses është sepse ata nuk largohen në emër të parimeve or mik.
Arsyeja e dytë pse nuk kanë sukses është se janë mëkatar ndaj votuesve demokrat dhe ata në kohë me shi dinë vetëm të ikin, or mik .
E fundit është se paraja të mbush xhepin, por nuk të jep vlerat. Ka një proverb indjan mik: Macja në ëndërr ndjehet si luan, kur zgjohet fillon dhe gjuan për minjë.
Koha tregoi se Saliu mundet të ndikoj të bëjë kryetar partie apo deputet, por kurrsesi të të bëjë lider.
Ka një të vërtetë, se nga viti 2021 deri më sot, Sali Berisha ka bërë një betejë përtej çdo ëndrre luani … koha i dha të drejtë.
S’e di si është e vërteta. Të vërtetën e di vetëm Zoti.
Ai u përball me kundërshtarë, armiq dhe miq ku kishin ngrënë darkë në sofrën e tij. Ai ja doli në këtë betejë. Përballë është një luftë.
Jo vetëm e Sali Berishës.
Ajo është një luftë e të gjithëve ne.
Partia Demokratike nuk është pronë e askujt.
Por lidershipi duhet vlersuar dhe respektuar. Kompromisi dhe toleranca jonë në këtë sfidë duhet të jetë përtej një zemërimi apo inati.
Ai duhet të kaloj dyert e blinduara, gazin helmues dhe forcën per t’i hapur ato. Kompromisi ynë duhet të jetë për pluralizmin.
Për demokracinë dhe Shqipërinë.
Të shajmë Saliun, kur prej 12 vjetesh na vjedh, grabit, dhunon dhe na largon nga Shqipëria sekti i rilindjes nuk ka as kuptim dhe as vlerë. Partia Demokratike është një shtepia e madhe lirie.
Ajo është pronë e mendjeve të lira, e guximtarve, e atyre që besojnë në Zot, në familje, në pronë dhe komb.
Saliu, Luli, Shehu dhe Selami etj janë kalimtar… Gjurmët në historinë tonë të përbashkët i përcaktojnë vlerat dhe kontributet që ata kanë lënë dhe do lënë në këtë rrugëtim politik.
Në mbyllje mik, se u tejzgjata, të them se askush, as na largon, as na linçion nga shtëpia jonë.
Nëse ne bëhemi shumë, bëhemi bashkë, largojme dhe sektin e rilindjes, por qartësojmë të sotmen dhe të nesërmen e PD-së, mik.
Të përshëndes mik!
Osman Stafa/ Letër një miku: Ja pse nuk shkëputem nga PD-ja…

Leave a comment Leave a comment