Gjallicë, të thanë nga fjala: – gjallë,
lumjanët tu moti, që moti,
me ty e lidhin trimnijë, prrallë,
kambkryq kreshtash përkdhelej Zoti!
Visnorët të patën të madhe plle
për tre çerekë, ma tepër çdo viti,
sa ftohej moti, dimnim u dhe,
nga krelat tua u ngrohej shpirti….
Shumçka i dhe lumjanit tand:
bylmetin borë, pataten, theknin,
freskijnë fushës nga lot argjand,
ushqeve shpresat, për jetë rreknin…
…Gjallicë, lumjanët, m’i mbajte gjallë
me bjeshkët tua, bujare që moti,
për ty dëftuen trimnijë të rrallë
ku buente, pinte krojesh* Zoti !!..
*Kroi i Kuq, i Bardhe, Tanzot…
