Ti heshtur duhet të dëgjosh..
Pasthirmën e shpirtit mbytur..
Ti heshtur s’do më detyrosh..
Në një vetmbyllje më ke zhytur..
Vetmbyllja më keq nga Heshtja..
Si midhja e mbyllur me dy kapak..
Brenga ngadalë të vret nga kureshtja..
Kutia e Pandorës hapet pak nga pak..
Ti hesht dhe më mbylle në guackë..
Me mosfolje më lëndon kot..
Vetja më duket e groposur në grackë..
Nga gropa si zog i plagosur s’po dal dot..
Ti dhe heshtja porta mbyllni bërë Një..
Si kob i zi më prangosët më morët frymën..
S’do hesht më do thërras deri mos kem më zë…
Shpirtin e lirë fjalën kurrë s’do të më vrisni…
Autore:
Natasha Ilia Greqi
