Në diktaturë ka kohë që jemi, ku nuk respektohet asnjë ligj, se për të drejtat e njeriut është luks të flasim, por do kthehemi mish për top e s’do dimë ku të fusim kokën.
Kush ia jep të drejtën qeverisē të vendosi, si me qenë te arra gjyshit, dhe të të vjedhi, të të grabisi pronën me ligj??
Habitem se si ky sojsëz milet, nuk i vë gishtin kokës, po përdridhen burra e gra si arinjtë e romëve dikur, pa pikë turpi.
Për çfarë kanë kaq shumë gaz, për fëmijët e nipërit e mbesat që u ikin pëdite të gërryejnë haletë e botës?? Për pensionet qesharake apo për ilaçet e skaduara e shëndetësinē falas??
Ky akt normativ, na dëbon me ligj në grupe jo mē tek e tek. Dhe është akti që na zhyt përfundimisht në errësirën e humbjes pakthim.
Nuk është koha të shohim nëse na pëlqen aksh ngjyrë apo aksh individ. Është koha të bëhemi bashkë kundra një të keqe të madhe që po na vdes të gjithëve, kjo jo në mënyrë figurative, por në kuptim e parë të saj.
Jemi populli që po çudisim botën, me dëshirën për tu keqtrajtuar, për tu shtypur. Të paktën njëherë mendoni me shqisat e kokës që mbani mbi supe, jo me kokën ndër çapok. Se jo vetëm veten, por po merrni më qafë një komb tē tërë, me cirkun që gatuani.
Ndonjëherë nuk dua të flas hiç, se ky pis milet zor se shkëputet nga idiotlliku, qê na e përshfaq me kënaqësi, por deri këtu është kaluar diktaturës.
Nuk di, qofshi ju që jeni që lejoni një poshtërim të tillë.
Në 14- të është shansi të tregoni dinjitet. T’i thoni ndal, përçudnimit të këtij vendi.
Kuçedra duhet të iki me çdo kusht, pastaj i zgjidhim të tjerat. Po nuk na pëlqeu vinë zgjedhjet prapë. Mësohuni t’i thoni jo të keqes, nëse nuk doni të jetoni si endacak rrugësh, pa shtëpi, pa pronë, pa asnjë të drejtë….
Turpi që mban emrin “vdis pa ngjallu”, duhet të largohet me çdo kusht, është detyrë kombëtare, jo partiake…
