“Mbreti i kokainës” ishte djali i një fermeri të varfër kolumbian, por në moshën 35-vjeçare ai ishte një nga njerëzit më të pasur në botë. Pavarësisht origjinës së tij modeste, Pablo Escobar u bë lider i kartelit Medellín, i cili ishte përgjegjës për 80% të tregut të kokainës në botë. El Patron, siç e quanin, fitonte 420 milionë dollarë në javë dhe ishte një nga bosët më të pasur të drogës ndonjëherë. Për shkak të natyrës së aktivitetit të tij ishte e pamundur të vlerësohej me saktësi pasuria e tij, e cila thuhet se kalon 30 miliardë dollarë.
Në mesin e viteve 1980, karteli Escobar fitonte 420 milionë dollarë në javë, ose 22 miliardë dollarë në vit. Escobar ishte në listën e Forbes dhe Miliarderëve Ndërkombëtarë për shtatë vite radhazi, nga 1987 deri në 1993. Në vitin 1989, ai u rendit si njeriu i shtatë më i pasur në botë. Nga fundi i viteve 1980, ajo trajtonte 80% të tregtisë së kokainës në botë.
Çdo ditë, 15 ton kokainë kontrabandoheshin në SHBA Sipas gazetarit Ioan Grillo, karteli Medellín kontrabandonte drogën në Amerikë nga një bregdet 900 milje mbi Florida në dërgesa me parashutë. Katër nga pesë amerikanë që përdorin kokainë “gërhitën” nga “kultura” e “El Patron”. “Mbreti i kokainës” po humbte 2.1 miliardë dollarë çdo muaj dhe pasuria e tij e madhe bëhej problematike kur ai nuk mund të pastronte paratë e tij aq shpejt.
Sipas llogaritjeve të bashkëpunëtorëve të tij të besuar, minjtë hanin fjalë për fjalë 500 milionë dollarë në vit nga magazinat ku ai i mbante. Sipas Roberto Escobar, karteli Medellín shpenzonte 2500 dollarë në muaj për gome që mbanin tufat e dollarëve. Në një intervistë të vitit 2009, djali i Escobarit, Juan Pablo, 38 vjeç – i cili që atëherë ka ndryshuar emrin në Sebastián Marroquin – përshkroi se jetonte në ndjekje të vazhdueshme në një strehë mali në Medellin, derisa vajza e Escobar, Manuela, mori hipotermi.
Escobar ndezi një zjarr me fatura prej 2 milionë dollarësh për ta ngrohur. Eskobari u vra pa mëshirë. Ai ishte përgjegjës për vdekjen e rreth 4,000 njerëzve. Midis tyre ishin rreth 200 gjyqtarë dhe mbi 1000 gazetarë policorë dhe zyrtarë qeveritarë. Në të njëjtën kohë, ai kishte në krah drejtues të lartë në të gjitha postet dhe postet, të cilët i pagoi shumë, për të kryer punën e tij pa pengesa dhe kontrolle. Ai u mbiquajtur “Robin the Woods” sepse u shpërndau para të varfërve, ndërtoi ndërtesa banimi për të pastrehët, ndërtoi 70 fusha futbolli në komunitet dhe një kopsht zoologjik.
Kur erdhi koha për të shkuar në burg ai ndërtoi një burg luksoz dhe e quajti “La Catedral” – katedralja. Sipas kushteve të marrëveshjes së tij me qeverinë kolumbiane, Escobar u lejua të zgjidhte të burgosurit e tjerë. Ai gjithashtu mund të vazhdojë të operojë biznesin e tij të kartelit dhe mikpritjen. Burgu i tij kishte një fushë futbolli, një gropë barbeque dhe një atrium, i cili lidhej me një tjetër ku ndodheshin familjarët e tij. Gjithashtu, autoritetet kolumbiane u lejuan të vinin vetëm 3 milje nga burgu i tij.
Kur autoritetet vendosën me një truk të “Kalit të Trojës” ta arrestonin dhe ta transferonin në një burg të rregullt, Pablo, i cili kishte njerëz kudo, mësoi për planin dhe u arratis. Kur ai u bë i kërkuari numër një si në Kolumbi ashtu edhe në SHBA, ai u përpoq të ndryshonte ligjin e ekstradimit të Kolumbisë, pasi ai ishte frika më e madhe nga: Për t’u gjykuar dhe burgosur në SHBA. Pra, ai u përpoq të joshte qeverinë e vendit të tij me ofertën për të shlyer borxhin e saj, i cili është rreth 10 miliardë dollarë.
toc dailymail
Përktheu neutrale.al
