Historia është “ngjizur” në gusht të vitit 2000.
Ezmerka ka një shoqe. E quajnë Sonja. E bukur? Te zoti! Bjonde. E gjatë. E hollë. E kolme.
Një ditë I takova të dyja tek shkonin në punë. Më thotë Ezmerka:
-Ti je në Këshillin Drejtues dhe mik I drejtorit. Thuaj të shkoj unë me Sonjën jashtë shtetit!
-Po pse të shkosh ti, moj zëmër e vogël, e të mos nisem unë me bjondinën?- thashë unë më shumë seriozisht se sa me humor.
-Ou! Që kur je bërë kaq trim, zotrote?!-Tha Ezmerka.
Ngjita shkallët dhe u futa në zyrën e drejtorit të INSIG-ut-Qemal Disha. I tregova historinë. Ai, pasi thau gotën e rakisë, tha:
-Pse o zoti Mitro të mos shkoj unë me Sonjën…
I befasur, ngushëllova veten duke thënë atë fjalën popullore: “Pula e botës është gjithmonë më e mirë!…”
Një natë erdhi për të ngrënë e për të fjetur në shtëpinë tonë, vetë Sonja e kolme. Problemin e darkës e zgjidhëm me kosto të ulët:
Të dyja shoqet, për të ruajtur linjat ushqehen si të jenë gjirokastrite.
Debat hëngri krevati, dmth me kë do të flinte bjondina.
Për ta kuptuar dilemën, duhet të bëjmë një sqarim.
Në shtëpi kemi dy krevatë dopio. Në njerin fle çifti. Në tjetrin djali im i vetëm dhe 10 vjeçar.
Propozimin e bëra unë:
-Të dyja nuk mund të flini! Dynjaja do të thonë se jeni lezbike!…Shkenca e ka vërtetuar: Një pjesë e lezbikeve lindin. Kusuri bëhen nga jeta, duke u fërkuar pa dashje, kur flenë bashkë në krevat! Është si punë ngjitëse …
-Edhe kjo na duhet,- tha mikia e shtëpisë.
-Të flesh me djalin,-thashë unë duke I bërë mirë llogaritë,- është më e rrezikshme. Im bir ende nuk e ka marrë pasaportën. Akuzohesh për pedofile…Gjë më me rrezik se sa lezbizmi…
