KALI ARAB (Anonime arabe-shqip nga Bajram Karabolli)

Fiset beduinë të shkretëtirës besojnë se kali është një dhuratë nga Zoti, prandaj kanë shkruar shumë histori romantike për këtë temë.
Një legjendë tregon se Zoti, me shkretëtirën dhe erën e jugut formoi një krijesë që “do të fluturonte pa krahë”. Ishte kali arab.
Nuk ka rëndësi se si erdhi kali në shkretëtirë as se si beduini e bëri atë anëtarë të dashur të familjes së tij. Arabi e ka zgjedhur kalin për natyrën e butë dhe të dashur, për pamjen e mrekullueshme dhe për shpirtin krenar. Kështu njihet raca e kalit arab.
Gjithashtu, kali arab është lindur, për t’i rezistuar udhëtimeve të gjata nëpër shkretëtirë dhe gjatë luftërave fisnore. Beduini i rrit dhe i mëson kuajt të jenë të fuqishëm, të guximshëm dhe plot gjallëri, sepse, gjatë grindjeve midis fiseve, për të mbijetuar, ata i duan kuajt të shpejtë dhe të ndjeshëm. Kali arab ka një listë të tërë atributesh.
Europianët, duke i preferuar dhe çmuar shumë kuajt arabë, i marrin dhe i kryqëzojnë me kuajt e tyre. Por gjëja më e çmuar është të përdoren kuaj të racës puro arabe.
Beduinët e lashtë ishin të kujdesshëm për të mbajtur të pastër racën e kuajve dhe kjo pastërti mbrohej me xhelozi. Prandaj, kanë kaluar shekuj dhe raca arabe e kuajve nuk mund të ngatërrohet me asnjë tjetër.
Koka e kalit arab ka një profil karakteristik konkav, me sy të spikatur, me flegra të mëdha dhe turinj të hollë.
Ngjyra është gri, kafe, ngjyrë mjalti, e zezë dhe dori.