Shpëtim Zinxhiria shkruan nga Greqia
Ka një raport të pakrahasueshëm trajtimi me ndihmë ekonomike në Shqipëri dhe në Greqi.
Prej shumë vitesh shteti social në Shqipëri ka rënë, duke luajtur një rol të rëndësishëm në largimin e shqiptarëve.
Asnjë shqetësim, asnjë strategji, asnjë ndihmë sociale për të zbutur sadopak varfërinë.
Shteti social nuk njihet në Shqipëri edhe nëse ka ndonjë mbështetje ekonomike ajo i përket një numri të kufizuar njerëzish.
Shteti po jeton në delirin e tij, i ndarë nga problemet e përditshme dhe hallet e popullit.
Kasta e qeverisë ka futur vendin në një nga shtetet me borxhin e jashtëm më të madh në rajon, borxhe që nuk kanë shkuar për mbështetje të biznesit apo të shtresave në nevojë.
Edhe nëse jepen këto ndihma sociale ato nuk mjaftojnë për një kafe apo për të marrë një buke gjatë gjithë muajit.
Vendi qeveriset nga një parti e majtë që presupozon mbështetjen e shtresës së varfër, gjë që s’ndodh, por e kundërta po. Çdo ditë vendin e braktisin 100 shqiptarë …
E kundërta ndodh në vendet e tjera të rajonit.
Në vendin fqinjë, në Greqi qeveria e partisë së djathtë, pra Neo Demokratia, jep 24 ndihma sociale, ndihma këto që zbutën varfërinë dhe ulën papunësinë në kohën e coronavirusit.
Shteti shqiptar nëse do që vendi të mos braktiset, sëbashku me opozitën të ulen dhe të miratojne një strategji kombetare…
Mundësitë janë nëse nuk mungon vullneti politik.
