(Një episod shtesë në 30 orët e arratisë së Havzi Nelës nga internimi në Arrën.)
Havzi, e kemi thënë se një orë pasi u arratise ti nga Arrni, u shpalle person i rrezikshëm në kërkim nga Dega e Punëve të Brendëshme të Kukësit.
Ushtrisë, forcave të kufirit, iu caktua detyra të ruante me më shumë vigjilencë kufirin dhe vendet ku mund të arratiseshe ti për në Jugosllavi.
Policia kishte zënë gjithë udhët, kryqëzimet, urat, shtigjet nga mund të kalonte krimineli Havzi Nela dhe gjithë vendet ku mendohej se mund të shkonte ai tek të afërmit e tij për të kërkuar ndihmë a ushqim.
Çetat vullnetare, peshkatarët, burra dhe gra, gjithë populli ushtar ishte mobilizuar e ngritur në këmbë që të kapej krimineli i rrezikshëm Havzi Nela që thjeshte ishte arratisë nga vendi i internimit në Arrën dhe kjo vepër penale me ligjet e asaj kohe dënohej me zgjatje të afatit të internimit deri në dy vjet.
Por sot po shtoj një gjë të re Havzi se këto i kemi thënë besoj.
Atë nate që je arratisë ti nga Arrni, kanë shkuar tek gruaja jote Lavdija në Kalimash ku ishte e internuar dhe i kanë thene, na ndihmo.
Është arratisë “ai qeni nga internimi”. Na ndihmo !
Mendohet se do të vijë tek ti. Nëse vjen këtu tek ti, na ndihmo se do ta vrasim atë qenin dhe pastaj të lirojmë edhe ty nga internimi.
Natyrisht që ti nuk shkove në Kalimash te Lavdija atë natë edhe pse të priten me të vra. Me e vra “atë qenin”.